Αγαπητά μέλη του Διορθοδόξου Κέντρου “Πορευθέντες”,

Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε.

Σας στέλνουμε πρόσφατο υλικό από την τελευταία χειροτονία δύο ιερέων μας καθώς και από την πορεία των έργων στο σχολείο “Ο Άγιος Ιγνάτιος” (κατασκευή εξόδων κινδύνου και εξωτερικών χώρων υγιεινής). Πρόκειται για έργα που απαιτούνται για την πιστοποίηση του σχολείου από τους επίσημους εκπαιδευτικούς φορείς της Δυτικής Βεγγάλης.
Η λειτουργία των δύο μας ορφανοτροφείων συνεχίζεται κανονικά, πάντα χάρη σε δωρεές Ελλήνων και των απανταχού ορθοδόξων υποστηρικτών μας. Ωστόσο, μέσα στο γενικό κλίμα της κρίσης και με την κάθετη μείωση των δωρεών προς την Ιεραποστολή, είναι δύσκολο να μην αγωνιούμε για το μέλλον των ορφανοτροφείων. Ό,τι με τη Χάρη και Ευλογία του Θεού και με τη βοήθεια των δωρητών μας έχει επιτευχθεί όλα αυτά τα χρόνια, δοκιμάζεται από τη μείωση των εισφορών και την αύξηση του κόστους ζωής στην Ινδία.
Γνωρίζουμε πως η πολύπαθη πατρίδα, η Ελλάδα μας, έχει πληγεί από τη χειρότερη οικονομική ύφεση των τελευταίων 50 ετών και ήδη καλείται να καλύψει τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες σίτισης και στέγασης απόρων συμπατριωτών μας. Σε μικρότερο βαθμό η οικονομική κρίση χτυπά την πόρτα και άλλων χωρών, όπου ζουν οι ομογενείς μας.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο για εμάς εδώ να τείνουμε χέρι επαιτείας προς την Ελλάδα, την πληγωμένη πατρίδα μας. Σεβόμενοι τη δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας, κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό και προσπαθούμε να περικόπτουμε το κόστος λειτουργίας τα τελευταία χρόνια, κόβοντας δαπάνες σε δράσεις απαραίτητες μεν, αλλά που μπροστά στη μέριμνα για τα ορφανά μας παιδιά, έρχονται σε δεύτερη μοίρα: έχει παύσει η λειτουγία των ιατρείων μας στην Καλκούτα καθώς και στο χώρο του Ορφανοτροφείου Θηλέων. Παράλληλα, έχουμε προβεί στη μείωση προσωπικού. Κινήσεις επώδυνες αλλά αναπόφευκτες για να διατηρήσουμε όσο μπορούμε τον παλμό ζωής στα Ορφανοτροφεία. Έχουμε μειώσει το υψηλό κόστος εκπαίδευσης των παιδιών: όπως γνωρίζετε ήδη από προηγούμενες αναφορές, στην Ινδία όπου το επίπεδο της κρατικής εκπαίδευσης είναι πολύ χαμηλό, μόνο η ιδιωτική εκπαίδευση είναι ικανή να επιτρέψει την μελλοντική αυτονομία και την αξιοπρεπή επιβίωση των ορφανών. Για να μειώσουμε τις δαπάνες και τα δίδακτρα, αξιοποιήσαμε κτίριο προοριζόμενο αρχικά για άλλη χρήση, μετατρέποντάς το σε σχολείο, όπου φοιτούν τα μικρότερα παιδιά (ως και την έκτη μέχρι στιγμής τάξη). Επιτρέψαμε την εγγραφή με συμβολικό αντίτιμο φτωχών παιδιών της περιοχής, ελπίζοντας έτσι να καλύψουμε κι ένα μέρος της μισθοδοσίας των δασκάλων. Η λειτουργία του σχολείου “Ο Άγιος Ιγνάτιος” κρίθηκε σωτήρια, αφού δεν θα ήμασταν διαφορετικά σε θέση να καλύψουμε τα δίδακτρα για τα μικρά μας παιδιά.
Η μεγάλη μας όμως αγωνία για το μέλλον των ιδρυμάτων μας παραμένει, βλέποντας τη δραματική άνοδο των τιμών στην Ινδία και αντίστοιχα τη μείωση των εισφορών. Είναι πρωτόγνωρη η αύξηση των λογαριασμών ηλεκτρικού, γκαζιού και πετρελαίου. Μα πάνω απ’ όλα είναι τεράστια η αύξηση της τιμής των τροφίμων. Τα τελευταία δύο έτη έχει διπλασιαστεί το κόστος σίτισης των παιδιών μας και της παροχής γεύματος στα συσσίτιά μας. Για το σκοπό αυτό προσπαθούμε τα τελευταία χρόνια να θέσουμε τις βάσεις για την αξιοποίηση γης στο πίσω μέρος του ορφανοτροφείου Θηλέων, δημιουργώντας μια φάρμα. Η φάρμα είναι όνειρο πολλών ετών, αλλά το κόστος των προαπαιτούμενων εργασιών καθιστούσε δύσκολη τη δημιουργία της. Όμως η αύξηση των τιμών στην Ινδία και η γενικότερη οικονομική κρίση, κάνουν το ζήτημα αυτό ζωτικότερο όσο ποτέ: δεν παίρνει άλλη αναβολή.
Ονειρευτήκαμε την αξιοποίηση των εκτάσεων γης και τη δημιουργία της φάρμας μας. Η έκταση είναι μεγάλη και από αυτή μπορούν να παραχθούν ποσότητες προϊόντων ικανές για να επιτευχθεί σε ένα σημαντικό βαθμό αυτάρκεια για τη σίτιση των ορφανών μας παιδιών και τη στήριξη των συσσιτίων στην Καλκούτα. Στο πίσω μέρος του χώρου σχεδιάσαμε την ύπαρξη απλών κατασκευών για πουλερικά, ενώ στο μπροστινό αυτού τμήμα την καλλιέργεια των λαχανικών μας. Επίσης σε ένα τμήμα της που είναι ουσιαστικά λίμνη μπορούμε, κατά τη συνήθεια των Ινδών, να εκθρέψουμε ψάρια.
Για την πολυπόθητη δημιουργία της φάρμας, οι ρυθμοί ολοκλήρωσης είναι αργοί: Ό,τι ξεκινάμε να δημιουργούμε, με την μείωση των δωρεών αναγκαστικά σταματά και μπαίνει σε αναμονή, μέχρις ότου συγκεντρωθεί ξανά κάποιο ποσό για το σκοπό αυτό. Όμως η αλματώδης αύξηση της τιμής των τροφίμων φέρνει καθημερινά στο προσκήνιο την ανάγκη για την ιδιοπαραγωγή αγαθών σίτισης. Πρέπει πάση θυσία η σίτιση των ορφανών παιδιών μας, αλλά και η παροχή συσσιτίου στους αστέγους στην Καλκούτα να παραμένει σταθερή και αλώβητη και να μην εξαρτάται από το αν και ποιου ύψους δωρεές υπάρχουν! Καλούμαστε πλέον να μειώσουμε το βαθμό εξάρτησης του φιλανθρωπικού έργου από τις ελληνικές δωρεές και να προβούμε σε έργα που οδηγούν στην κατά το δυνατόν οικονομική αυτοδυναμία του.
Με τα χρήματα που κατά καιρούς συγκεντρώθηκαν για τη δημιουργία της φάρμας, έχουν γίνει μέχρι στιγμής τα εξής έργα:
-Βασική επιχωμάτωση και ανύψωση της έκτασης (ήταν παλιός ορυζώνας και για την ανύψωση και αποστράγγισή του, τοποθετήθηκαν τόνοι υλικών επίστρωσης).
– Περίφραξη κατά το μεγαλύτερο μέρος του προβλεπόμενου χώρου με μάντρα.
Επιγραμματικά οι εργασίες που πρέπει να ακολουθήσουν είναι:
1. Η ολοκλήρωση της περίφραξης και η ενίσχυση της υπάρχουσας σε σημεία όπου υπάρχει συγκεντρωμένο νερό.
2. Η συνέχιση της επιχωμάτωσης και η εν συνεχεία επίστρωση γόνιμου χώματος.
3. Η δημιουργιά χώρων για την εκτροφή πουλερικών.
Η ολοκλήρωση της περίφραξης επείγει και για έναν ακόμη σημαντικό λόγο: τον τελευταίο μήνα έχουν σημειωθεί στην έκταση αυτή παραβιάσεις και κλοπές. Άγνωστοι αφαίρεσαν σιδερένια πόρτα που είχε πρόσφατα τοποθετηθεί σε μια γωνία της μάντρας. Ακόμη έχουν μπει και έχουν κόψει δέντρα που περιέκλειαν τη λιμνούλα που προορίζαμε για εκτροφή ψαριών. Αρκετά δέντρα έχουν ήδη αφαιρεθεί, ενώ άλλα δέντρα έχουν μισοκοπεί. Φαίνεται πως έρχονται βράδυ και φοβούμενοι να μην γίνουν αντιληπτοί, χτυπούν με τσεκούρι λίγο-λίγο κάθε φορά. Τα δέντρα αυτά προφανώς θα τα πουλήσουν για την ξυλεία τους. Όμως είναι πολύτιμα για εμάς, καθώς εκμεταλλευόμαστε τα φρούτα τους που τα προσφέρουμε στα παιδιά μας, οριοθετούν την έκταση της λίμνης και πάνω απ’ όλα καθιστούν ασφαλή την πρόσβαση πλησίον της, καθώς με τις ρίζες τους συγκρατούν τα τοιχώματά της. Είναι απαραίτητο για όλους τους ευνόητους αυτούς λόγους να προχωρήσουμε στην αξιοποίηση της γης αυτής. Κάποιοι άνθρωποι (ενδεχομένως από ανάγκη) βλέποντας τον χώρο αναξιοποίητο -ελπίζουμε όχι για πολύ ακόμη- εκμεταλλεύονται την απουσία μας.
Φοβόμαστε ότι ο στόχος για τη δημιουργία της φάρμας ίσως φαίνεται υπερβολικός στη δοκιμαζόμενη πατρίδα μας. Δεν μπορούμε όμως να παύσουμε να ονερεύομαστε και να προνοούμε για τις ανάγκες των ορφανών παιδιών, που ο Θεός μας εμπιστεύθηκε. Δεν μπορούμε να αφήσουμε ό,τι έχει γίνει με τη θυσία του οβολού κάθε ανώνυμου και επώνυμου δωρητή, να καταρρεύσει από τους κλυδωνισμούς της οικονομικής κρίσης. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε η γη των ορφανοτροφείων μας να μείνει απροστάτευτη στη ληστρική διάθεση, όσων δε συνειδητοποιούν πως ό,τι κλέβουν, το στερούν από τα ορφανά. Από αγάπη και σεβασμό στο «δίλεπτο της χήρας» που καταφθάνει εδώ, καλούμαστε με έργα υποδομής να προστατεύσουμε ό,τι έχει μέχρι στιγμής δημιουργηθεί και να εξασφαλίσουμε την όσο το δυνατόν μέγιστη αυτάρκεια και αυτοδυναμία των ιδρυμάτων μας, που αγκαλιάζουν τα πιο ευαίσθητα πλάσματα του σκληρού αυτού κόσμου: τα ορφανά παιδιά.

Με αγάπη Χριστού

Μοναχή Νεκταρία

 Από την πορεία των έργων στο σχολείο “Ο Άγιος Ιγνάτιος”

[fancygallery id=”7″ album=”7″]

Χειροτονία

[fancygallery id=”7″ album=”8″]

http://thepsoc.org/