Αξιότιμε κ. Σκαρέντζο,
Σας ευχαριστώ θερμά για τις ευχές σας και αντεύχομαι πλούσια την ευλογία του Κυρίου μας κατά το Νέο Έτος!
Η βοήθεια που αποστείλατε μέσω της Αδελφότητος Εξωτερικής Ιεραποστολής Θεσσαλονίκης σε αυτή τη δύσκολη Χρονιά, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για όλη την ανθρωπότητα, ήταν πολύτιμη για μας όσο δεν φαντάζεστε και σας ευχαριστώ εκ βάθους ψυχής.
Το 2020 ήταν μια πραγματικά δύσκολη χρονιά. Η πανδημία, η κλειστή αγορά, η έλλειψη τροφίμων, η εκτόξευση στα ύψη των τιμών… και ένας τρομερός καταστροφικός κυκλώνας, που δεν είχαμε ξαναζήσει όμοιο του, άφησε στη περιοχή μας 100 νεκρούς και ανυπολόγιστες καταστροφές. Εμείς, ευτυχώς, μόνο με πολλές υλικές ζημιές στα κτίρια, που προσπαθούμε ακόμη σιγά σιγά να επισκευάσουμε. Ευχαριστούμε όμως το Θεό που δεν θρηνήσαμε θύματα εκτός μικροτραυματισμών που αντιμετωπίστηκαν.
Ηλεκτρολογικά, υδραυλικά, Ντεπόζιτα νερού,σπασμένα τζάμια, πόρτες, παράθυρα, όλα επισκευάστηκαν ή αντικαταστάθηκαν και στα δυο Ορφανοτροφεία. Εκκρεμούν όμως ακόμη κάποιες επισκευές στο Ορφανοτροφείο αρρένων που δεν επείγουν τόσο.
Η αγωνία μου είναι να μπορέσουμε να επισκευάσουμε εγκαίρως, πριν αρχίσουν οι μουσώνες, την οροφή του κτιρίου του Ορφανοτροφείου θηλέων που υπέστη πολλές ρωγμές με τον κυκλώνα καθώς ξερίζωσε με τις βάσεις τους τα ηλιακά πάνελς και όταν βρέχει πλημμυρίζει το κτίριο. Είναι δαπανηρό το έργο και για την ώρα αδυνατώ.
Μετά από αυτό πρέπει να επισκευασθεί και ο χώρος που απλώνουμε τα ρούχα για να στεγνώσουν. Ο Κυκλώνας τα έκανε φύλλο, φτερό, δεν άφησε τίποτα όρθιο, δεν υπάρχει καν σκέπαστρο.
Είναι μεγάλος ο αγώνας αλλά μεγάλη και η αγάπη και η πρόνοια του Θεού που δεν μας εγκατέλειψαν ποτέ. Εκεί που νομίζεις ότι όλα τέλειωσαν, από εκεί που δεν το περιμένεις έρχεται η βοήθεια. Ο Θεός συχνά δοκιμάζει τις αντοχές μας και τη Πίστη μας και ίσως χαμογελά με την αγωνία μας. Προσωπικά, μόνο σαν θαύμα του Θεού βλέπω ο,τι έχει επιτευχθεί μέχρι στιγμής στην Ινδία μέσα σε πάμπολλες δυσκολίες και αντιξοότητες που δεν περιγράφονται.
Η ίδια, αντιμετώπισα δυσκολία με την Κυβέρνηση και ποινή φυλάκισης. Λόγω της κατάστασης που επικρατούσε με την πανδημία και τον κυκλώνα, θεώρησα ότι ήταν αναγκαία η παρουσία μου στο Ορφανοτροφείο και δεν έφυγα, ως όφειλα, παραμένοντας στη Χώρα με ληγμένα διαβατήριο και βίζα. Δόξα τω Θεώ ξεπεράστηκε και αυτό με τη βοήθεια της Ελληνικής Πρεσβείας και επέστρεψα, άρον άρον, στην Ελλάδα με πτήση επαναπατρισμού μέσω Γαλλίας. Τώρα είμαι στην αναμονή περιμένοντας να ανοίξει η Ινδία τις Πύλες της για τους ξένους ώστε να μπορέσω, Θεού θέλοντος και βοηθούντος, να επιστρέψω στη Διακονία μου.
Να εύχεσθε να χαρίζει ο Κύριος υγεία, υπομονή και δύναμη ώστε να συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα σε αυτή τη Χώρα που μας κάλεσε προς δόξαν Του.
Ο Θεός να σας έχει πάντοτε καλά με υγεία κατ’ άμφω και να ευλογεί το Έργο που διακονείτε στο ” Πορευθέντες”.
Με θερμές ευχαριστίες και εν Χριστώ αγάπη
Αδ. Νεκταρία
